
فارغ التحصیلان دانشکده های مهندسی که در مؤسسه ای دولتی و
یا خصوصی، بزرگ و کوچک حرفه فنی خود را شروع می کنند اغلب بدون مقدمه و
یا با آموزش کوتاهی به کار گمارده می شوند. پس از گذشت چند سال در سطح
فناوری مؤسسه، در امور روتینی تبحّر پیدا می کنند و سطح تبحّر آنها اغلب
در حد خواست کارفرما می باشد. از درس های آموخته در دانشکده استفاده اندکی
می نماید و پس از مدتی بیشتر آنها را فراموش می کنند. این قبیل مهندسان
اگر مجبور به تعویض شغل شوند که همان تخصّص قبلی مورد نیاز نباشد، دوباره و
به سختی باید حرفه جدید را شروع کنند.
در صنایع بزرگ ایران مانند نفت و گاز، فولاد و ذوب فلزات، شبکة به هم
پیوستة الکتریکی، خودروسازی و همچنین صنایع پائین دستی، اغلب مهندسان برای حرفه
های تخصصی در حد کارهای روزمره فنی تربیت می شوند که گاهی هم با ارائه دوره های
آموزشی فشرده تخصصی همراه است .
بسیاری از مهندسان علاقه مند به نوآوری و استفاده
شخصی تر از زحمات خود، به صورت شخصیت حقیقی و یا در شرکت های کوچک چند
نفری مشغول به کار فنّی می شوند. این مهندسان باید دارای دانش جامعی از
علوم و فنون مربوط به رشتة خود باشند تا بتوانند مسائل بسیار مهم و فنی
حرفه خود را تجربه و تحلیل نمایند و میزان استفاده از افراد دیگر و تخصص
های خاص را درست ارزیابی نمایند و آنها را به طور موردی به کمک بگیرند.
این افراد باید دانشی جامع از علوم پایه، علوم فنی مشترک در رشته های
مهندسی و دانش عمیق تری در رشته و گرایش خود (که در آن حداقل دارای درجه
کارشناسی هستند) که کاملا نفهیم شده و کاربردی باشد، نیز داشته باشند .
به منظور سنجش این کارائی در کشورهای صنعتی پیشرفته از سال ها پیش در رشته های اصلی مهندسی توسط موسسات دولتی و یا NGO های معتبر آزمون مهندسی حرفه ای (سا با نام های مشابه) از سالیان پیش انجام می گردد.
دانلود نمونه سئوالات آزمون مهندسی حرفه ای رشته مهندسی صنایع و هم چنین آشنا شدن با سرفصل های آن

به امید روزای خوب بی وقفه براتون، باعث افتخاره به سایت منم سر بزنین کلبه خرابه ما رو مزین کنید...ممنونم
96518