
فارغ التحصیلان دانشکده های مهندسی که در مؤسسه ای دولتی و
یا خصوصی، بزرگ و کوچک حرفه فنی خود را شروع می کنند اغلب بدون مقدمه و
یا با آموزش کوتاهی به کار گمارده می شوند. پس از گذشت چند سال در سطح
فناوری مؤسسه، در امور روتینی تبحّر پیدا می کنند و سطح تبحّر آنها اغلب
در حد خواست کارفرما می باشد. از درس های آموخته در دانشکده استفاده اندکی
می نماید و پس از مدتی بیشتر آنها را فراموش می کنند. این قبیل مهندسان
اگر مجبور به تعویض شغل شوند که همان تخصّص قبلی مورد نیاز نباشد، دوباره و
به سختی باید حرفه جدید را شروع کنند.
ادامه مطلب ...