آموزش حل برنامه ریزی خطی در اکسل

آموزش حل برنامه ریزی خطی در اکسل

دانلود فایل

مقاله برنامه ریزی خلق دانش در سازمان ها

دانش سرمایه ای است که به کمک آن سایر سرمایه ها قابل بهره برداری بهینه خواهند شد. دانش سرمایه هوشمندی انسان و وجه تمایز آدمی از سایر موجودات است. سرمایه ی دانش با سایر سرمایه های بازاری متفاوت است، زیرا این سرمایه زمانی که ایجاد شد می تواند به وسیله ی بسیاری مورد استفاده قرار گیرد. بدون آنکه از قدر آن کاسته شود و می توان به نوعی آن را غیر انحصاری دانست. سرمایه دانش قابل تقسیم است و زمانی که نشر یافت دیگر نمی توان عده ای را از آن محروم و مستثنا ساخت، و به عبارتی می توان گفت زمانی دانش ارزش پیدا می کند که نشر یابد و مورد بهره برداری قرار گیرد. خلاصه آنکه مدیریت موثر بر سرمایه دانش در یک سازمان، پایدار ترین منبع برای توسعه محسوب می شود. مدیریت دانش عنصر حیاتی خود را از خلق دانش حاصل می کند و مدیریت دانش نباید صرفا به مراحلی مانند کسب، حفظ و کاربرد دانش بپردازد. مدیریت موثر دانش مدیریتی است که با به کارگیری ساختارها و فرآیند های مناسب امکان دانش آفرینی را فراهم سازد. مدیریت دانش قدرت سازمان در جذب، حمایت و توسعه شایستگی ها و تدارک دیدن بستری ذهنی و فکری و ساختاری مناسب است که در آنها دانش نما پیدا می کند. بدین منظور نیز در این پژوهش سعی بر آن داریم تا رویه ای برای خلق دانش در سازمان ها ارائه دهیم. همچنین به واسطه معرفی مدلی به ارزیابی دانش ایجاد شده در سازمان می پردازیم.

مقاله برنامه ریزی منابع انسانی HRM در سازمان ها

دو عامل اساسی در اعمال مدیریت عبارت اند از انسان و نظام های عملیاتی سازمان، از آنجایی که نظام های عملیاتی توسط انسان ها به اجرا در میآیند بنابراین مهم ترین سرمایه سازمان منابع انسانی (HR) است، و اکنون مدیران هوشمند آگاهند که هر قدر در زمینه توسعه و ارتقای منابع انسانیسرمایه گذاری کنند، موفقیت، کارایی و برتری رقابتی سازمان خود را تضمین کرده اند. محور هر استراتژی و سیاست سازمانی، و هرگونه بهره گیری از منابع، افراد سازمان هستند. موفقیت یا شکست یک سازمان بستگی کاملی به چگونگی جذب و نگهداری منابع انسانی آن دارد. بنابراین انسان موضوعی است که در کانون توجه نگرش روابط انسانی در مدیریت قرار می گیرد. این نگرش به دو شاخه اصلی به نام های مدیریت رفتار سازمانی و دیگری مدیریت منابع انسانی می باشد. که این دو با هم مرتبط بوده و مکمل یکدیگر نیز می باشند. شناخت و تغییر رفتار فردی، گروهیو سازمانی، در حوزه مدیریت رفتار سازمانی قرار می گیرد و مدیریت منابع انسانی (HRM) انسان را به عنوان یک عامل حیاتی و ممتاز برای بقا،رشد، رقابت و برتری سازمانی مد نظر قرار می دهد. منابع انسانی به عنوان یکی از منابع سازمانی، در قالب دارایی های با ارزش یک سازمان به شمار می روند، که از آنها جهت طراحی و استقرار استراتژی هایی با هدف افزایش بهره وری و کارایی و در نهایت رشد، قابلیت رقابت پذیری سازمان را توانمند می سازد. مدیریت پاداش به عنوان یک استراتژی مناسب در HRM ، علاوه بر اینکه بر روحیه پرسنل می تواند تاثیرگذار باشد، بلکه میتواند نقش مهمی را در جذب و بخصوص نگهداری کارکنان بازی کند. بنابراین لازم است برنامه ریز با داشتن رویه ای منظم، به شناسایی نیازکارکنان بپردازد تا به تصمیم گیری صحیحی در خصوص مدیریت پرسنل گام بردارد که در نهایت بتواند به اهداف کلان سازمان خود دست یابد.